استان اصفهان به عنوان یکی از قطبهای صنعتی کشور همواره در راستای افزایش تولید انرژی الکتریکی به منظور تامین برق صنایع مهمی که در این منطقه وجود دارد، مورد توجه خاصی بوده است، صنایعی همچون پالایشگاه اصفهان، مجتمع فولاد مبارکه، ذوبآهن اصفهان، مجتمع پتروشیمی اصفهان، پلی اکریل و دهها واحد صنعتی بزرگ و کوچک دیگر، همچنین توسعه بخشهای کشاورزی و فعالیتهای وابسته به این بخش و قدمت تاریخی از سوی دیگر، این استان را به صورت یک قطب جاذب و استراتژیک کشور درآورده است. لذا افزایش تولید انرژی در این استان امری است اجتنابناپذیر.
نیروگاه اصفهان در موقعیت جغرافیایی بسیار مطلوب و در حاشیه زایندهرود و در دامنه تپههای قائمیه قرار گرفته است. این نیروگاه در سیزده کیلومتری جنوب غربی اصفهان و در فاصله 2 کیلومتری بزرگراه ذوبآهن به وسعت تقریبی 74 هکتار واقع شده است.
تاریخچه صنعت برق :
صنعت برق در ایران از سال 1283 شمسی با بهرهبرداری از یک دیزل ژنراتور 400 کیلوواتی که توسط یکی از تجار ایرانی بنام حاج حسین امینالضرب تهیه و در خیابان چراغبرق تهران (امیر کبیر) فعلی گردیده بود آغاز میشود. این موسسه بنام دایره روشنایی تهران بود و زیر نظر بلدیه اداره میشد. این کارخانه روشنایی چند خیابان عمده تهران را تامین میکرد، خانهها برق نداشته و تنها به دکانهای واقع در محلهها برق داده میشد و روشنایی آن از ساعت 7 الی 12 بود و بهای برق هم براساس لامپی یک ریال هر شب جمعآوری میشد.
از سال 1311 اولین کارخانه برق دولتی به ظرفیت 6400 کیلووات در تهران نصب گردید، ولی مردم از گرفتن امتیاز خودداری میکردند و به همین دلیل برای پیشرفت کارها برای کسانی که انشعاب برق میگرفتند یک کنتور مجانی به عنوان جایزه در نظر گرفته میشد. چند سال بعد وضع تغییر کرد و کار به جایی رسید که انشعاب برق سرقفلی پیدا کرد.